Tuberculose

Tuberculose is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de tuberkelbacterie (Mycobacterium tuberculosis).
De meest voorkomende symptomen van tuberculose zijn algemene verschijnselen (koorts, moeheid, lusteloosheid, vermagering, subfebriele temperatuur en nachtzweten) en/of symptomen veroorzaakt door de lokalisatie van het ziekteproces in de long of in andere organen, zoals bij longtuberculose bloed ophoesten, pijn in de borstkas en kortademigheid.

Besmetting met tuberkelbacteriën komt bijna altijd via de luchtweg (aerogeen) tot stand, via een patiënt met een open (besmettelijke) longtuberculose.

Als er sprake blijkt te zijn van open longtuberculose wordt er per situatie gekeken wat de besmettelijke periode was. In het algemeen is dit vanaf het begin van de hoestklachten tot enkele maanden na start van de behandeling.

8 weken tot levenslang. Meestal treedt ziekte binnen 2 jaar na de besmetting op, maar het kan ook tientallen jaren duren.

Er is een vaccin, het Bacillus Calmette-Guérin (BCG-vaccin). Omdat tbc in Nederland weinig voorkomt en het vaccin maar gedeeltelijke bescherming biedt, wordt vaccinatie niet standaard aanbevolen.

Een onbeschermd contact met een patiënt met een besmettelijke vorm van tbc.

In situaties waar er sprake kan zijn van een ongemerkte besmetting of waar er met geconcentreerde tbc kweken wordt gewerkt, zoals de pathologie (met name obducties) en laboratoria waar tbc wordt gekweekt.

• Bij een hogere leeftijd.
• Personen met een onderliggend chronisch lijden.
• Personen met een verminderde weerstand.

Wordt voorkomen door een strikt isolatiebeleid.

Zie SRI- richtlijn isolatie. Afhankelijk van het isolatiebeleid van je umc; handschoenen, schort, bril en FFP2 mondneusmasker.

Na onbeschermde blootstelling wordt een contactonderzoek ingezet, waarbij de contacten na minimaal 8 weken worden getest met een Mantoux of IGRA.

• SRI-richtlijn isolatie
• Tbc | LCI-richtlijn RIVM
• Commissie voor praktische Tuberculosebestrijding | RIVM