MRSA

Methicilline-resistente Staphylococcus aureus, kortweg MRSA, is een stafylokok. Stafylokokken zijn bacteriën die veel voorkomen bij gezonde mensen, zonder dat zij daar last van hebben. De MRSA is een bijzondere stafylokok want hij is ongevoelig (resistent) voor behandeling met de meeste antibiotica.

De bacteriën zitten vooral op de huid en in de neus van deze ‘dragers’, maar kunnen ook in de keel, darmen en urine voorkomen.
MRSA kan infecties veroorzaken. Over het algemeen zijn dit huidinfecties, zoals een steenpuist. In zeldzame gevallen kan een bloedvergiftiging, botinfectie of longontsteking ontstaan.

Direct contact via de handen, via de lucht (huidschilfers in de lucht), oppervlakken in directe omgeving.

Zolang iemand drager is.

Niet benoembaar.

Vaccinatie: er is geen vaccinatie mogelijk.
Preventie: screening bij aanstelling afhankelijk van eigen umc-beleid. Bij vastgestelde risicogroepen (zie SRI-richtlijn MRSA) isolatiemaatregelen nemen, zie hiervoor het eigen umc-beleid. Bij onbeschermde blootstelling volgt er contactonderzoek onder medewerkers.

Besmettelijkheid vanuit dragerschap of geïnfecteerden.

• Mensen met een verminderde weerstand.
• Mensen met een huidaandoening.
• Medewerkers in de gezondheidszorg.

• Mensen met een verminderde weerstand.
• Pasgeborenen en ouderen.

S. aureus-stammen verspreiden zich optimaal tussen mensen die dicht op elkaar leven, zoals in zorginstellingen en binnen het gezinsverband.

Zie SRI-richtlijn MRSA. Afhankelijk van het isolatiebeleid van je umc; handschoenen, mondneusmasker type IIR, schort met lange mouwen.

Afhankelijk van setting en situatie kan er contactonderzoek plaatsvinden bij zorgmedewerkers.

Het beleid is gebaseerd op het opsporen en zo snel mogelijk behandelen van MRSA-dragerschap/-infecties. Medewerker krijgt een behandeling aangeboden via bedrijfsarts. Daarna volgt een kweektraject van minimaal 1 jaar (zie SRI-richtlijn MRSA).

Voor zorgmedewerkers die gekoloniseerd zijn met MRSA (dragerschap) geldt in eerste instantie een verbod voor patiëntgebonden werkzaamheden.

Als een medewerker chronisch (blijvend) MRSA-drager is, is het aan het umc om te besluiten of de medewerker onder voorwaarden werkzaam kan blijven in de directe patiëntenzorg, waarbij een afweging moet worden gemaakt tussen patiëntveiligheid en personeelsbeleid. (zie SRI-richtlijn MRSA).

• MRSA | SRI-richtlijn
• MRSA | RIVM
• Staphylococcus aureus-infecties inclusief MRSA-infecties en -dragerschap | LCI-richtlijn RIVM